tungkol sa second law of thermodynamics at mga hiwalayan

consequence daw yun ng Second Law (of Thermodynamics). na lahat ng bagay matitigil, mamatay, mawawala pagdating ng panahon. kahit nga daw ang universe makakaranas ng heat death sa bandang huli.

kaya naman hindi na nakakapagtaka kapag may naghiwalayan, nag-break,nagtapos. ang nakakapagtaka ay kapag mistulang napakabilis ng mga pangyayari. o kaya naman, kapag ang dapat sana'y tinapos na ay natapos lang sa salita.

natapos ang ilang buwang relationship ng kaibigan ko kamakailan. hindi ko alam at hindi ko na inalam ang dahilan.

ganun naman yata yun. malalaman mo naman kung hindi na dapat magpatuloy ang isang bagay. hindi na kailangang alamin ang dahilan dahil kadalasan nang hindi ito ang mga tipo ng bagay na masasabi sa isang salita, at kahit pa nga isang pangungusap.

pero, ang nakakapagtaka, gaya nga ng sinabi ko kanina, para bang nag-break lang sila sa salita. wala naman halos nangyaring pagbabago sa kanila.

kung sabagay; sabi nga ng Second Law, ang increase in entropy naman daw ay nakukuha sa dalawang paraan: pwedeng bumaba ang temperature (i.e., mawala ang init), o pwede rin na lahat ng energy that can do work ay na-convert na lahat sa heat (i.e., hindi na magagamit ang energy into useful work).

baka yung sa kaibigan ko, ang nagyari ay yung second case...nandun pa rin yung init, pero baka hindi na healthy, hindi na wholesome... :(

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

tungkol sa paglubog ng araw at sa pagpapahalaga sa iba

Ang bawat paglubog ng araw ay naiiba sa iba pa. Siguro, hindi pa naman nagkakaroon ng dalawang sunset na parehong-pareho. Pero ang bawat paglubog ng araw, makatitiyak tayo, ay ubod ng ganda. Gaya ng isang blangkong telang asul na sinabuyan ng iba’t-ibang mga kombinasyon ng pula, dalandan, at dilaw, ang huling mga bakas ng liwanag ng araw ay isang bagay na pwede nating kamanghaan at pagnilay-nilayan, isang obra na nakapaskil sa isang malawak na gallery ng himpapawid. Pero ang paglubog ng araw ay laging dumarating. Bawat gabi, hindi ito pumapalya. Nag-iiba-iba ang oras kung kailan ito nangyayari, pero sigurado kang darating at darating ito. Dahil sa pagiging maaasahan ng paglubog ng araw, kung minsan ay hindi na ito masyadong nagiging mahalaga sa atin; hindi na natin napapansin ang dulot nitong ganda. Gaya rin ng isang masarap na ulam na hindi naman nagbabago ang timpla pero nakakasawa rin kapag palaging inihahain. O ng isang awiting napakaganda sana, pero pinat...

Ituloy ang pagbabasa »

tungkol sa romantikong pag-ibig

Ang romantikong pag-ibig ang isa sa pinakamahirap unawaing damdamin ng tao.

Ituloy ang pagbabasa »

tungkol sa tagsibol

Nasa rehiyong tropikal ang Pilipinas; sabihin pa, wala ito ng apat na temperate seasons na nararanasan ng mga rehiyong mas malapit sa mga polo. Nagtataka tuloy ako kung bakit kumpleto ang mga salitang Filipino para sa apat na panahong ito: taglamig, tagsibol, tag-araw, at taglagas. Produkto kaya ito ng maagang interaksiyon natin sa mga Europeo? Marahil; pero ang mas nakapagtataka pa rito, aktuwal na lumikha tayo ng mga katumbas na salita, at hindi na lang humiram mula sa Kastila o Ingles (hindi ba't tunog Pinoy na rin naman ang "primavera" ("spring") at "verano" ("summer"), at madali rin namang hiramin ang "winter" o "fall"?). Para lalo pang ilarawan ang punto: may espisipikong salita tayo para sa apat na ito, pero para sa salitang Ingles na "season" mismo, wala tayong espisipikong salitang maitumbas; ang pinakamalapit nang salin ay ang panglahatang "panahon" na ginagamit din natin para sa maraming ...

Ituloy ang pagbabasa »

tungkol sa kung saan saan

Hanapan ang Blog na Ito