Lumaktaw sa pangunahing content

tungkol sa romantikong pag-ibig

Ang romantikong pag-ibig ang isa sa pinakamahirap unawaing damdamin ng tao.



Ito ay isang bagay na kusa at biglaang dumarating. Malayo sa, halimbawa, pag-ibig na pampamilya, na matagal na nalilinang mula pa sa unang mga alaala ng ating pagkasanggol.

Ito rin ay isang bagay na hindi nababatay sa anumang pamantayan. Malayo sa, halimbawa, pag-ibig na pangkaibigan, na nakabatay sa pagkakatulad at mga bagay na pinagkakasunduan.

Kaya kapag sinubukan nating bigyang-saysay ang bagay na ito, kadalasan nang naililihis tayo nito tungo sa maling mga konklusyon. Halimbawa, nariyan ang unang tanong: Bakit ako? Mayroon namang mas maganda/gwapo, mas magaling, kaysa sa akin. Malayo naman ang agwat namin sa buhay. Ang konklusyon: May iba pa na mas angkop para sa kaniya.

Pero ang totoo, mas alam mong may tama sa iyo ang isang tao kapag mas malaki ang pagkakaiba ninyo. Ang romantikong pag-ibig na kusang umusbong nang walang pag-iisip tungkol sa mga kuwalipikasyon ang siyang mas nagmumula sa puso kaysa sa isip.

Dahil ang gayong uri ng pag-ibig ay hindi dahil sa kung ano ang taglay niya/mo.

Bakit ka niya gusto? Kadalasan na, ang sagot ay: Dahil ikaw ikaw.

And he/she wouldn't want it any other way.

Mga Tatak

Mga etiketa:

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

tungkol sa paglubog ng araw at sa pagpapahalaga sa iba

Ang bawat paglubog ng araw ay naiiba sa iba pa. Siguro, hindi pa naman nagkakaroon ng dalawang sunset na parehong-pareho. Pero ang bawat paglubog ng araw, makatitiyak tayo, ay ubod ng ganda. Gaya ng isang blangkong telang asul na sinabuyan ng iba’t-ibang mga kombinasyon ng pula, dalandan, at dilaw, ang huling mga bakas ng liwanag ng araw ay isang bagay na pwede nating kamanghaan at pagnilay-nilayan, isang obra na nakapaskil sa isang malawak na gallery ng himpapawid.  Pero ang paglubog ng araw ay laging dumarating. Bawat gabi, hindi ito pumapalya. Nag-iiba-iba ang oras kung kailan ito nangyayari, pero sigurado kang darating at darating ito. Dahil sa pagiging maaasahan ng paglubog ng araw, kung minsan ay hindi na ito masyadong nagiging mahalaga sa atin; hindi na natin napapansin ang dulot nitong ganda.  Gaya rin ng isang masarap na ulam na hindi naman nagbabago ang timpla pero nakakasawa rin kapag palaging inihahain. O ng isang awiting napakaganda sana, pero pinat...
Mag-post ng isang Komento
Ituloy ang pagbabasa »

tungkol sa tagsibol

Nasa rehiyong tropikal ang Pilipinas; sabihin pa, wala ito ng apat na temperate seasons na nararanasan ng mga rehiyong mas malapit sa mga polo. Nagtataka tuloy ako kung bakit kumpleto ang mga salitang Filipino para sa apat na panahong ito: taglamig, tagsibol, tag-araw, at taglagas. Produkto kaya ito ng maagang interaksiyon natin sa mga Europeo? Marahil; pero ang mas nakapagtataka pa rito, aktuwal na lumikha tayo ng mga katumbas na salita, at hindi na lang humiram mula sa Kastila o Ingles (hindi ba't tunog Pinoy na rin naman ang "primavera" ("spring") at "verano" ("summer"), at madali rin namang hiramin ang "winter" o "fall"?). Para lalo pang ilarawan ang punto: may espisipikong salita tayo para sa apat na ito, pero para sa salitang Ingles na "season" mismo, wala tayong espisipikong salitang maitumbas; ang pinakamalapit nang salin ay ang panglahatang "panahon" na ginagamit din natin para sa maraming ...
Mag-post ng isang Komento
Ituloy ang pagbabasa »