tungkol sa CS recognition program
mas kalmado na ako, at hindi na halos nananabik. sa gitna ng ingay at init ng mga katawang nakabarong o puting saya na nagsiksikan sa lobby ng film institute, naroon ako, noong una'y nasa harap pa ng pila, inip na inip sa tagal ng pagsisimula ng recognition program ng college of science. biniro ko pa ang nakasalubong kong si atchong: "first time mo?"
kasi hindi ko na first time. ikatlong sunod na taon ko nang dumadalo sa graduation, at ikalawa na ako ang aakyat sa entablado. naabutan ko pa ang huling graduation ni dr. rhodora azanza bilang dekano, at ang una naman ni dr. caesar saloma. marami mang nagbago ay higit namang marami ang nanatili; pangunahin na ang mga titik na nakalagay sa entablado: "PAGKILALA'T PARANGAL SA MAGSISIPAGTAPOS NA MAG-AARAL," na makailang libong ulit na yatang ginamit at pinapalitan lang ng taon.
malulubos na sana ang aking inip kung hindi pa umeksena si tons at nagpakuha ng mga larawan. sinabayan ng ulan sa labas ang ulan ng flash mula sa mga camera.
at pumasok na kami sa bulwagan.
pero iba pala, iba ang nararamdaman kung dumalo ka sa graduation hindi lang bilang estudyante, kundi bilang isang guro.
makailang ulit ding nabanggit ang mga pangalan ng mga estudyante na minsan sa kanilang buhay UP ay naturuan ko. cum laude pala si migs barnes. may honors din yata si k9 at si dino, ang groupmates sa electromag laboratory ko na parehong bio majors. at graduate na rin pala si krissy sarmiento.
mas masarap pala na kasabay mong magtatapos ang mga naging estudyante mo. naiimagine ko na lang kung anong satisfaction ang nadarama ng mga adviser yamang sila, higit sa lahat, ang nagpatapos sa mga estudyanteng ito. hindi naman sa inaalis ko ang karangalan mula sa mga magulang -- sila pa rin ang dapat bigyang-pugay sa LAHAT n naging achievement ng kanilang mga anak -- subalit ngayon ko lalong nabigyan ng higit na pagpapahalaga ang papel ng mga adviser sa buhay estudyante.
nang tawagin ang pangalan ko pagkatapos ni rayda, si sir chris ang nasa tabi ko.
siya ang nagkaroon ng karangalan ng pagsasabit ng medalya sa aking pagtatapos.
para kay sir chris, sir johnrob, sir earl, sir saloma, at sa lahat ng aking naging mga guro at tagapayo sa buong pitong taon ng pananatili ko sa UP:
maraming salamat po.
kasi hindi ko na first time. ikatlong sunod na taon ko nang dumadalo sa graduation, at ikalawa na ako ang aakyat sa entablado. naabutan ko pa ang huling graduation ni dr. rhodora azanza bilang dekano, at ang una naman ni dr. caesar saloma. marami mang nagbago ay higit namang marami ang nanatili; pangunahin na ang mga titik na nakalagay sa entablado: "PAGKILALA'T PARANGAL SA MAGSISIPAGTAPOS NA MAG-AARAL," na makailang libong ulit na yatang ginamit at pinapalitan lang ng taon.
malulubos na sana ang aking inip kung hindi pa umeksena si tons at nagpakuha ng mga larawan. sinabayan ng ulan sa labas ang ulan ng flash mula sa mga camera.
at pumasok na kami sa bulwagan.
pero iba pala, iba ang nararamdaman kung dumalo ka sa graduation hindi lang bilang estudyante, kundi bilang isang guro.
makailang ulit ding nabanggit ang mga pangalan ng mga estudyante na minsan sa kanilang buhay UP ay naturuan ko. cum laude pala si migs barnes. may honors din yata si k9 at si dino, ang groupmates sa electromag laboratory ko na parehong bio majors. at graduate na rin pala si krissy sarmiento.
mas masarap pala na kasabay mong magtatapos ang mga naging estudyante mo. naiimagine ko na lang kung anong satisfaction ang nadarama ng mga adviser yamang sila, higit sa lahat, ang nagpatapos sa mga estudyanteng ito. hindi naman sa inaalis ko ang karangalan mula sa mga magulang -- sila pa rin ang dapat bigyang-pugay sa LAHAT n naging achievement ng kanilang mga anak -- subalit ngayon ko lalong nabigyan ng higit na pagpapahalaga ang papel ng mga adviser sa buhay estudyante.
nang tawagin ang pangalan ko pagkatapos ni rayda, si sir chris ang nasa tabi ko.
siya ang nagkaroon ng karangalan ng pagsasabit ng medalya sa aking pagtatapos.
para kay sir chris, sir johnrob, sir earl, sir saloma, at sa lahat ng aking naging mga guro at tagapayo sa buong pitong taon ng pananatili ko sa UP:
maraming salamat po.
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento