tungkol sa pagyayabang sa fx at mga aral nito

nakakabadtrip kapag ang katabi mo sa fx ay sobrang show off at tumitingin pa sa 'yo from time to time, na para bang nagahahamon.

maglalabas ng mp3 player at maghe-head bang sa tugtog na jologs, na naririnig mo sa sobrang lakas. titingin sa G-Shock na relo (duh???). at higit sa lahat, ilalabas ang cellphone na kung ilang dekada na mula nung sumikat, sasagutin ang isang "tawag" matapos marinig ang message alert tone.

ewan ko ba. noon naman e pasensyoso ako sa mga ganito. ayokong bumaba sa kanilang level. pero kanina, nakakabadtrip lang talaga. isang lalaking kaedad ko siguro ang kasama ng kanyang batang-bata ring asawa at anak na sanggol. at pagkatapos, (read second paragraph). kung wala nga siyang anak at asawang kasama ay iisipin kong holdaper siya na naghahamon para ilabas ko ang mga gamit ko, para magnakaw. pero dahil mukhang hindi naman, at dahil asar na talaga ako...

inilabas ko ang mp4 player ko at nanood ng video ng pamangkin ko. tumingin ako sa Fossil kong relo na nag-iiba ng kulay. at nagtext ako gamit ang cellphone kong may handwriting recognition.

nang gawin ko 'to (obvious namang panis sya, 'no!), nag-iba siya ng strategy. kinarga niya ang anak niya. hinalikan. kinulit. hinalikan din niya sa noo ang asawa niyang nakangiti. tuwang-tuwa siyang nakinig sa pag-"Papa" ng kanyang bunso.

talo ako.

wala man sa kanya ang lahat ng kayamanan sa mundo, taglay niya ang pinakamahahalagang bagay sa buhay.