tungkol sa pagsusulat ng pamangkin ko

Ang mga pamangkin ko ay home schooled. Ang siste, si Ate ay nagbabayad ng "tuition" sa isang home school organization para sa mga aklat, syllabus, at mga proyekto sa pagtuturo, pero siya pa rin ang titser ng kaniyang mga anak.

Ang panganay niya, si Kyla, ay mahusay nang magsulat at magbilang; maaga pa lang ay nakitaan na namin ng kahusayan ang bata. Ang mas nakababata, si Noah, ay huli kong dinatnan bilang isang magulo at makulit na bata; bulol pa siya nang una akong pumunta dito sa Alemanya.

Tingnan mo nga naman ang panahon. Kamakailan ay nag-email si Ate ng isang larawan: ang unang school work ni Noah:

Ang bata pala mismo ang humiling na mag-aral. Sa sulating ito, idinidikta lang pala ni Ate ang mga letra, at ang bata na ang nagsulat. At sinamahan pa niya ng drowing! Maging si Ate ay namangha dahil ingat na ingat umano ang bata na hindi lumagpas ang kulay sa gilid ng mga larawang siya mismo ang lumikha.

Sandaling panahon na lang at magpapaturo na sa akin ng algebra at trigonometry at calculus ang dalawang ito. Malilingat lang ako at nag-aaral na sila ng physics. Kaya iingatan ko ang larawang ito, isang paalaala sa kanila (at sa akin) na bagamat ang pagkatuto ay may pasimula, wala naman itong katapusan. ●