Lumaktaw sa pangunahing content

tungkol sa visa

May kakaibang ihip ang malamig na hangin sa labas at ang hangin sa loob ng kukote ko. Matapos ang ilang araw nang hindi pagkakatulog, heto at hindi ako nagising sa alarm dahil sa malalim na pananaginip. Masasayang panaginip tungkol sa mga pang-araw-araw na gawain sa Pilipinas, gaya ng pag-aabang ng taxi o paglalakad-lakad sa Sunken Garden.

Kaya hindi ko pa matiyak noong una kung gising na nga ba talaga ako habang binabasa ang text ni misis:

"Mahal, dumating na ang passport ko! May visa na ako!"

Hindi pa bumabangon, agad akong napatawag. Ang pamilyar na boses na iyon ang tumiyak sa aking gising na ako, bagamat inaantok pa. Nasa tunay na mundo na ako, bagamat iyon ay sing-ganda ng panaginip.

Pagbalikwas, agad na nagbukas ng computer para bumili ng tiket ng eroplano. E ano ba kung mahal. Pagkatapos, nagplano na ng bakasyon sa Prague. E ano ba kung magarbo. Maya-maya pa, nagsimula nang mangarap ng masasayang sandali na tatagal ng tatlong buwan. E ano ba kung ilang linggo pa.

May kakaibang ihip ang malamig na hangin sa labas, at ang hangin sa loob ng kukote ko. Pero hindi ko na namalayan. Kung paanong sa panaginip ko ay nasasabik akong umuwi sa Pilipinas, paggising ko naman ay biglang gusto ko nang manatili sa Alemanya. ●

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

tungkol sa tagsibol

Nasa rehiyong tropikal ang Pilipinas; sabihin pa, wala ito ng apat na temperate seasons na nararanasan ng mga rehiyong mas malapit sa mga polo. Nagtataka tuloy ako kung bakit kumpleto ang mga salitang Filipino para sa apat na panahong ito: taglamig, tagsibol, tag-araw, at taglagas. Produkto kaya ito ng maagang interaksiyon natin sa mga Europeo? Marahil; pero ang mas nakapagtataka pa rito, aktuwal na lumikha tayo ng mga katumbas na salita, at hindi na lang humiram mula sa Kastila o Ingles (hindi ba't tunog Pinoy na rin naman ang "primavera" ("spring") at "verano" ("summer"), at madali rin namang hiramin ang "winter" o "fall"?). Para lalo pang ilarawan ang punto: may espisipikong salita tayo para sa apat na ito, pero para sa salitang Ingles na "season" mismo, wala tayong espisipikong salitang maitumbas; ang pinakamalapit nang salin ay ang panglahatang "panahon" na ginagamit din natin para sa maraming ...

tungkol sa mga kalayaan at limitasyon sa pamamahayag

Madalas na itinutumbas ang demokrasya sa kalayaan. Iniisip tuloy ng iba na dahil nasa demokrasya tayo, pwede na nating gawin ang lahat ng gusto nating gawin. Pero hindi ganun. Meron pa ring mga limitasyon. Naaalala ko pa ang pagpapaliwanag dito ng guro ko noon sa UP. Ang mga pamahalaan daw ay mga magulang, at tayo ang mga anak na naglalaro sa bakuran. Ang mga gobyernong mahigpit ay gaya ng mga magulang na hindi pumapayag na maglaro ang kanilang mga anak, anupat pinagbabawalan pa man din silang lumabas ng bahay. Ang demokrasya naman ang katumbas ng mga magulang na hinahayaang maglaro ang kanilang mga anak sa malawak na malawak nilang bakuran.  Pero meron pa ring bakod. Meron pa ring mga limitasyon. Bawal pa ring maglaro sa tabi ng kalsada dahil baka masagasaan. Bawal pa ring maglaro ng apoy o ng matatalim na bagay dahil baka masaktan at makasakit. Ang kalayaan ay may kaakibat na tiwala na magiging responsable pa rin ang pagkilos ng mga binibigyan ng kalayaang iyon.

tungkol sa romantikong pag-ibig

Ang romantikong pag-ibig ang isa sa pinakamahirap unawaing damdamin ng tao.