tama si sir chris. hindi naman kailangan ng espesyal na okasyon para samyuin ang mabangong bulaklak o ipagbunyi ang pagsikat ng bawat araw sa umaga.
pero para sa maraming tao, kailangan ang isang takdang panahon para huminto mula sa karaniwang mga gawain at ipagpasalamat ang mga pagpapalang dumating sa buong taon. kaya marahil nasa dulo ng taon ang pasko, at agad na sumusunod ang bagong taon. hanggang ngayon ay tuwang-tuwa pa rin ako sa katotohanang eksaktong isang linggo ang pagitan ng dalawang selebrasyong ito, anupat sa parehong araw sila pumapatak. higit pa sa pagpapasalamat, mas mahalaga ang pag-asam kung kaya naging isang mahalagang bahagi ito ng tradisyong Pilipino. ang pagdaraos ng isang pagdiriwang sa dulo ng taon ay magbibigay ng pag-asa sa marami, na, sa kabila ng mahihirap na panahon at kalagayan, darating ang isang masayang okasyon, bubuti rin ang mga kalagayan, babait din ang mga tao at magiging mapagbigay.
pero kung tutuusin, dapat naman na araw-araw ay punuin natin ang ating isip at puso ng pag-asa. hindi na kailangang dumaan ang mga linggo at buwan bago natin punuin ng pagmamahal ang ating mga puso at ipagdiwang ang isang maligayang araw. madalas nating naririnig: sana araw-araw ay pasko. mas magiging makabuluhan ang bawat araw kung gagawin nating totoo ito.
pero para sa maraming tao, kailangan ang isang takdang panahon para huminto mula sa karaniwang mga gawain at ipagpasalamat ang mga pagpapalang dumating sa buong taon. kaya marahil nasa dulo ng taon ang pasko, at agad na sumusunod ang bagong taon. hanggang ngayon ay tuwang-tuwa pa rin ako sa katotohanang eksaktong isang linggo ang pagitan ng dalawang selebrasyong ito, anupat sa parehong araw sila pumapatak. higit pa sa pagpapasalamat, mas mahalaga ang pag-asam kung kaya naging isang mahalagang bahagi ito ng tradisyong Pilipino. ang pagdaraos ng isang pagdiriwang sa dulo ng taon ay magbibigay ng pag-asa sa marami, na, sa kabila ng mahihirap na panahon at kalagayan, darating ang isang masayang okasyon, bubuti rin ang mga kalagayan, babait din ang mga tao at magiging mapagbigay.
pero kung tutuusin, dapat naman na araw-araw ay punuin natin ang ating isip at puso ng pag-asa. hindi na kailangang dumaan ang mga linggo at buwan bago natin punuin ng pagmamahal ang ating mga puso at ipagdiwang ang isang maligayang araw. madalas nating naririnig: sana araw-araw ay pasko. mas magiging makabuluhan ang bawat araw kung gagawin nating totoo ito.
Mga Komento
Mag-post ng isang Komento