ang (dati nang) pagiging masakitin at ang (bago pa lang na) pagtaas ng timbang ang siyang nakakumbinsi sa akin na kailangan na talaga ng aking katawan ng ehersisyo at/o iba pang pisikal na aktibidad.
hindi ako mahilig sa aksiyon. mas mamabutihin ko pang maghapong humarap sa computer o matulog kung wala namang ginagawa. kaya hindi ako nahilig sa isports o iba pang pisikal na libangan. kung may pinakamalapit sa pisikal na aktibidad na nagugustuhan ko, ito marahil ay paglalakad-lakad, o pagbibisikleta.
kaya naman atubili akong sumama sa paglalaro ng badminton na isinaayos ni Faith, kaibigan ni Steph (na ipinakilala sa kanya ni Phoebe). ikinatuwiran ko sa sarili ko na dapat ding makisama ni Steph sa ibang mga kaibigan, pero sa totoo'y tamad (o takot?) lamang ako na pagpawisan. marunong naman ako kahit papaano, pero hindi naman ako magaling. bukod pa rito, marami naman siguro sila, at hindi naman malaking bagay ang hindi ko pagpunta.
bandang huli, pumayag na rin ako nang malamang kaming tatlo na lamang ang kalahok.
ang alas-otso ay naging alas-nuwebe, at ang hanggang alas-diyes ay umabot hanggang alas-onse y medya.
ang puting t-shirt ko ay basang-basa sa pawis, at nagmarka na yata ang mga daliri ko sa hawakan ng raketa. magaling ang mga kalaban ko! gaya ng inaasahan, ako ang laging natatalo, at ang laging nagpupulot ng shuttlecock.
kinabukasan...
ang alas-otso (na gising) ay
naging alas-nuwebe, at ang hanggang alas-diyes aynapalitan ng tuluy-tuloy na tulog na umabot hanggang alas-onse y medya.
ang puting kumot ay nakabalot pa rin sa akin, at nagmarka na yata ang katawan ko sa kama. magaling ako sa panaginip! pero paggising, ang sakit pa rin ng braso at balakang dahil sa pagtakbo at pagpupulot ng shuttlecock.
pisikal na aktibidad? hmm...saka na lang ulit. :)
hindi ako mahilig sa aksiyon. mas mamabutihin ko pang maghapong humarap sa computer o matulog kung wala namang ginagawa. kaya hindi ako nahilig sa isports o iba pang pisikal na libangan. kung may pinakamalapit sa pisikal na aktibidad na nagugustuhan ko, ito marahil ay paglalakad-lakad, o pagbibisikleta.
kaya naman atubili akong sumama sa paglalaro ng badminton na isinaayos ni Faith, kaibigan ni Steph (na ipinakilala sa kanya ni Phoebe). ikinatuwiran ko sa sarili ko na dapat ding makisama ni Steph sa ibang mga kaibigan, pero sa totoo'y tamad (o takot?) lamang ako na pagpawisan. marunong naman ako kahit papaano, pero hindi naman ako magaling. bukod pa rito, marami naman siguro sila, at hindi naman malaking bagay ang hindi ko pagpunta.
bandang huli, pumayag na rin ako nang malamang kaming tatlo na lamang ang kalahok.
ang alas-otso ay naging alas-nuwebe, at ang hanggang alas-diyes ay umabot hanggang alas-onse y medya.
ang puting t-shirt ko ay basang-basa sa pawis, at nagmarka na yata ang mga daliri ko sa hawakan ng raketa. magaling ang mga kalaban ko! gaya ng inaasahan, ako ang laging natatalo, at ang laging nagpupulot ng shuttlecock.
kinabukasan...
ang alas-otso (na gising) ay
ang puting kumot ay nakabalot pa rin sa akin, at nagmarka na yata ang katawan ko sa kama. magaling ako sa panaginip! pero paggising, ang sakit pa rin ng braso at balakang dahil sa pagtakbo at pagpupulot ng shuttlecock.
pisikal na aktibidad? hmm...saka na lang ulit. :)
:)
TumugonBurahinkaya pla ayaw mo muna mgBadminton, tara na!!!
TumugonBurahin