Lumaktaw sa pangunahing content

tungkol sa buhay na pang-Big Brother at MMK


binibiro pa nila ako. "ipadala natin sa ‘Maalaala Mo Kaya’ yung kwento mo!" pang-aasar ng isa.
"magaling ka namang magsulat e."

"tapos i-request mo na si jericho [rosales] ang gumanap bilang ikaw," dugtong ng isa pa, habang humahagikhik.

actually, wala akong issue dun sa pagganap ni echo bilang ako (hahahahahahahahahhaha!!!).

sa totoo lang, hindi rin naman issue sa kin yung ipadala ang kwento ko sa MMK. yung mga lumalabas kasi ngayon na kwento sa MMK ay mga kakaibang kwento, mga kwento ng extraordinaryong hirap na dinanas ng iba. marami ang naantig. kapag ipinadala ko naman ang kwento ko, isa naman itong istorya na napaka-ordinaryo, napaka-common. marami ang makaka-relate.

ang isyu nga lang sa kin, yung aktuwal na pagsusulat. mahirap magsulat kapag ang bawat pluma na kumakaskas sa papel ay isang punyal na sumasaksak sa pagkatao. mahirap magsulat kapag ang bawat tuldok at guhit ay isang patak ng dugo mula sa sugatan mong puso. mahirap magsulat kapag ang bawat pagkakamali ay kailangang burahin ng naubos mo nang luha.

habang nagkakape, naalala kong nag-iimbita ang isa sa amin sa pagsali sa Pinoy Big Brother. tinext sa kanya ng kaibigan nya ang schedule ng auditions.

ang comment naman ng isa, ilang bagay lang daw ang kailangan para manalo ka sa puso ng masa at sa PBB. (1) kailangan, meron kang pagkakakilanlan (geek na gwapo, for example); (2) dapat meron kang malungkot na kwento; at (3) dapat may ka-love team ka sa loob ng bahay.

hmmm…

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

tungkol sa tagsibol

Nasa rehiyong tropikal ang Pilipinas; sabihin pa, wala ito ng apat na temperate seasons na nararanasan ng mga rehiyong mas malapit sa mga polo. Nagtataka tuloy ako kung bakit kumpleto ang mga salitang Filipino para sa apat na panahong ito: taglamig, tagsibol, tag-araw, at taglagas. Produkto kaya ito ng maagang interaksiyon natin sa mga Europeo? Marahil; pero ang mas nakapagtataka pa rito, aktuwal na lumikha tayo ng mga katumbas na salita, at hindi na lang humiram mula sa Kastila o Ingles (hindi ba't tunog Pinoy na rin naman ang "primavera" ("spring") at "verano" ("summer"), at madali rin namang hiramin ang "winter" o "fall"?). Para lalo pang ilarawan ang punto: may espisipikong salita tayo para sa apat na ito, pero para sa salitang Ingles na "season" mismo, wala tayong espisipikong salitang maitumbas; ang pinakamalapit nang salin ay ang panglahatang "panahon" na ginagamit din natin para sa maraming ...

tungkol sa mga kalayaan at limitasyon sa pamamahayag

Madalas na itinutumbas ang demokrasya sa kalayaan. Iniisip tuloy ng iba na dahil nasa demokrasya tayo, pwede na nating gawin ang lahat ng gusto nating gawin. Pero hindi ganun. Meron pa ring mga limitasyon. Naaalala ko pa ang pagpapaliwanag dito ng guro ko noon sa UP. Ang mga pamahalaan daw ay mga magulang, at tayo ang mga anak na naglalaro sa bakuran. Ang mga gobyernong mahigpit ay gaya ng mga magulang na hindi pumapayag na maglaro ang kanilang mga anak, anupat pinagbabawalan pa man din silang lumabas ng bahay. Ang demokrasya naman ang katumbas ng mga magulang na hinahayaang maglaro ang kanilang mga anak sa malawak na malawak nilang bakuran.  Pero meron pa ring bakod. Meron pa ring mga limitasyon. Bawal pa ring maglaro sa tabi ng kalsada dahil baka masagasaan. Bawal pa ring maglaro ng apoy o ng matatalim na bagay dahil baka masaktan at makasakit. Ang kalayaan ay may kaakibat na tiwala na magiging responsable pa rin ang pagkilos ng mga binibigyan ng kalayaang iyon.

tungkol sa romantikong pag-ibig

Ang romantikong pag-ibig ang isa sa pinakamahirap unawaing damdamin ng tao.