tungkol sa deadlines

ang pinakamasamang bagay na sanhi ng pagkakaroon ng deadline ay ang tendensiya na gumawa lamang kapag malapit na ito.

tulad ng 221 problem set, na buong linggo ko nang alam (dapat) at ngayong umaga ko lamang ginawa - ilang oras bago ang deadline. buti na lang at hindi pa pina-submit, hindi ko pa natapos ang isa. nandyan din ang SPP, na ang deadline ay ilang araw (o linggo pa ba?) na lamang bago dumating pero hindi pa nararamdaman (mali, PINAPANSIN) ng karamihan sa amin (buti pa kami nag-o-overnight! haha!).

siguro ang etymology ng "deadline" ay related sa math. dead+line = line na zero slope (?). flat. yan ang plot ng productivity mo vs. time bago dumating ang isang specific date.

geek!

mas maganda siguro kung iisipin mo na sa susunod na minuto na ang deadline ng dapat mong gawin. o kaya naman ay na bawat sandali ng buhay ay isang deadline. tiyak, marami kang maisasakatuparan.

dahil ganyan naman talaga ang buhay. ang bawat araw ay isang posibleng "deadline". kaya habang hindi ka pa DEAD at mukhang LINE na nakahiga sa kabaong, gumawa ka na, lumakad, kumain, maglaro, umibig, lumigaya. Sisirin ang buong lalim ng misteryo ng Kalikasan. Umakyat sa tugatog ng tagumpay.

tama na ang drama. balik sa pagsulat ng papel.

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

tungkol sa paglubog ng araw at sa pagpapahalaga sa iba

Ang bawat paglubog ng araw ay naiiba sa iba pa. Siguro, hindi pa naman nagkakaroon ng dalawang sunset na parehong-pareho. Pero ang bawat paglubog ng araw, makatitiyak tayo, ay ubod ng ganda. Gaya ng isang blangkong telang asul na sinabuyan ng iba’t-ibang mga kombinasyon ng pula, dalandan, at dilaw, ang huling mga bakas ng liwanag ng araw ay isang bagay na pwede nating kamanghaan at pagnilay-nilayan, isang obra na nakapaskil sa isang malawak na gallery ng himpapawid. Pero ang paglubog ng araw ay laging dumarating. Bawat gabi, hindi ito pumapalya. Nag-iiba-iba ang oras kung kailan ito nangyayari, pero sigurado kang darating at darating ito. Dahil sa pagiging maaasahan ng paglubog ng araw, kung minsan ay hindi na ito masyadong nagiging mahalaga sa atin; hindi na natin napapansin ang dulot nitong ganda. Gaya rin ng isang masarap na ulam na hindi naman nagbabago ang timpla pero nakakasawa rin kapag palaging inihahain. O ng isang awiting napakaganda sana, pero pinat...

Ituloy ang pagbabasa »

tungkol sa romantikong pag-ibig

Ang romantikong pag-ibig ang isa sa pinakamahirap unawaing damdamin ng tao.

Ituloy ang pagbabasa »

tungkol sa tagsibol

Nasa rehiyong tropikal ang Pilipinas; sabihin pa, wala ito ng apat na temperate seasons na nararanasan ng mga rehiyong mas malapit sa mga polo. Nagtataka tuloy ako kung bakit kumpleto ang mga salitang Filipino para sa apat na panahong ito: taglamig, tagsibol, tag-araw, at taglagas. Produkto kaya ito ng maagang interaksiyon natin sa mga Europeo? Marahil; pero ang mas nakapagtataka pa rito, aktuwal na lumikha tayo ng mga katumbas na salita, at hindi na lang humiram mula sa Kastila o Ingles (hindi ba't tunog Pinoy na rin naman ang "primavera" ("spring") at "verano" ("summer"), at madali rin namang hiramin ang "winter" o "fall"?). Para lalo pang ilarawan ang punto: may espisipikong salita tayo para sa apat na ito, pero para sa salitang Ingles na "season" mismo, wala tayong espisipikong salitang maitumbas; ang pinakamalapit nang salin ay ang panglahatang "panahon" na ginagamit din natin para sa maraming ...

Ituloy ang pagbabasa »

tungkol sa kung saan saan

Hanapan ang Blog na Ito