tungkol sa UPCAT

Kung kailan naman wala na ako sa UP, ngayon ko pa naisipang magsulat tungkol sa simula ng kaugnayan ko rito.



Laman kasi ng balita ang UPCAT dahil sa unang pagkakataon ay may essay part ang pagsusulit. Naglipana ang mga nakakatawang tanong na hindi umano pumasa para gamitin sa UPCAT. Nang makita ko mula sa mga balita ang aktuwal na mga tanong, wala namang halos ipinagkaiba ang mga ito mula sa mga gawa-gawa lang! Ang nakakaaliw at nakakabaliw na mga tanong sa UPCAT ang paksa ngayon ng mga usap-usapan sa social media, at bagamat naiinis ang mga kumuha nito, natutuwa naman ang iba dahil pinalalabas daw nito ang malikhaing pag-iisip ng mga bata.

Di gaya ng ibang tao na sobrang natuwa sa pagbabagong ito, ayoko nang kumuha muli ng UPCAT.

Unang Sabado ng Agosto ng taong 2000 nang sumalang ako sa UPCAT. Iba pa noon; wala pang essay questions. Uso pa noon ang quota vs. nonquota courses; pumili ako ng isang nonquota course sa pag-iisip na mas magiging madali ang pagpasa. Aba, para bang sinadya, kumuha ako ng UPCAT sa Llamas Science Hall, na siyang magiging bulwagang paglalagian ko sa buong limang taon ko sa kolehiyo.

Hindi ko na maalala ang mga tanong. Ang totoo, hindi ko na maalala kung paano ako nagsagot. Mas naaalala ko pa ang maikling paghinto para sa pagpapahingalay na ibinigay ng tagapagsulit; bumabasa mula sa nakahandang script, inutusan niya kaming tumayo at mag-unat-unat.

Hindi rin ako nainip sa paghihintay ng resulta. Nang dumating ito (hindi pa kasing lawak ang saklaw noon ng Internet, kaya umasa kami sa balita mula sa nanay ng isa naming kaklase na aktuwal na pumunta sa UP para sumilip sa paskil), ang totoo'y hindi rin ako natuwa o na-relieve.

Wala pa akong ideya noon kung ano ang UP, at kung ano ang mga pagdadaanan ko.



Ngayong alam ko na (aba, 11 taon din akong nanatili sa UP!), hindi ako nanghinayang. Hindi pala ako nagkamali. Ngayon lang ako naging proud na naipasa ko ang UPCAT. 

Mga Komento

Kilalang Mga Post