Lumaktaw sa pangunahing content

tungkol sa mga pagkakamaling hindi dapat pinalalampas

napailing na lang si Papa nang marinig ang kapitbahay namin.

isang batang wala pang sampung taong gulang ang ilang beses nagmura nang malutong na P_T_NG_N_!!! nang pagalitan ito ng kanyang ama, pinigilan ito ng kanyang ina.

"Bata pa kasi. Hindi pa alam ang ginagawa."







pero kailan ba ang tamang panahon para matutunan ang bagay na iyon? hindi ba't sa pagkabata?

sabi nga ng isang matalinong kasabihan: "Train up a child in the way he should go,Even when he is old he will not depart from it." (Proverbs 22:6)
kaya sa pananaw ni Papa, habang maaga ay dapat nang maituwid ang isang pagkakamali. kailangan matutunan ang isang leksiyon, gaano man kahirap, sa unang bagsakan.








sa akin naman, mas lenient nang kaunti.

para sa akin, everybody is entitled to commit a mistake (even a grave one) ONCE. minsan lang dapat pagbigyan at patawarin ang mga bagay na mali. minsan mas malalim na aral ang itinuturo ng pagpapatawad sa unang pagkukulang. magbibigay ito ng daan hindi lamang upang malaman kung ano ang tama kundi upang matiyak na hindi na muling maisasagawa ang mali. sabi nga ng iba, everybody deserves a second chance.








pero a THIRD chance? i don't think so...

Mga Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

tungkol sa tagsibol

Nasa rehiyong tropikal ang Pilipinas; sabihin pa, wala ito ng apat na temperate seasons na nararanasan ng mga rehiyong mas malapit sa mga polo. Nagtataka tuloy ako kung bakit kumpleto ang mga salitang Filipino para sa apat na panahong ito: taglamig, tagsibol, tag-araw, at taglagas. Produkto kaya ito ng maagang interaksiyon natin sa mga Europeo? Marahil; pero ang mas nakapagtataka pa rito, aktuwal na lumikha tayo ng mga katumbas na salita, at hindi na lang humiram mula sa Kastila o Ingles (hindi ba't tunog Pinoy na rin naman ang "primavera" ("spring") at "verano" ("summer"), at madali rin namang hiramin ang "winter" o "fall"?). Para lalo pang ilarawan ang punto: may espisipikong salita tayo para sa apat na ito, pero para sa salitang Ingles na "season" mismo, wala tayong espisipikong salitang maitumbas; ang pinakamalapit nang salin ay ang panglahatang "panahon" na ginagamit din natin para sa maraming ...

tungkol sa mga kalayaan at limitasyon sa pamamahayag

Madalas na itinutumbas ang demokrasya sa kalayaan. Iniisip tuloy ng iba na dahil nasa demokrasya tayo, pwede na nating gawin ang lahat ng gusto nating gawin. Pero hindi ganun. Meron pa ring mga limitasyon. Naaalala ko pa ang pagpapaliwanag dito ng guro ko noon sa UP. Ang mga pamahalaan daw ay mga magulang, at tayo ang mga anak na naglalaro sa bakuran. Ang mga gobyernong mahigpit ay gaya ng mga magulang na hindi pumapayag na maglaro ang kanilang mga anak, anupat pinagbabawalan pa man din silang lumabas ng bahay. Ang demokrasya naman ang katumbas ng mga magulang na hinahayaang maglaro ang kanilang mga anak sa malawak na malawak nilang bakuran.  Pero meron pa ring bakod. Meron pa ring mga limitasyon. Bawal pa ring maglaro sa tabi ng kalsada dahil baka masagasaan. Bawal pa ring maglaro ng apoy o ng matatalim na bagay dahil baka masaktan at makasakit. Ang kalayaan ay may kaakibat na tiwala na magiging responsable pa rin ang pagkilos ng mga binibigyan ng kalayaang iyon.

tungkol sa romantikong pag-ibig

Ang romantikong pag-ibig ang isa sa pinakamahirap unawaing damdamin ng tao.