tungkol sa paglilipat

masakit sa ilong ang paulit-ulit na pagbahing dahil sa alikabok.

alikabok na dala ng paghalukay sa mga tambak ng papel at aklat, mga naka-folder at envelope na mga worksheet na nakasiksik sa kailalim-ilaliman ng malaki at lumang aparador. walang saysay ang panyong tumatakip sa mukha dahil wari bang pinuno na nito ang hangin sa loob ng saradong 3234.

masakit sa ulo ang paghahanap ng mga kahon.

mga kahong paglalagyan ng ilan pang mga gamit na nakuha mula sa mga estante at drawer. ang inaakala mong sapat nang tatlo o apat na balikbayan boxes ay kulang pa pala para sa personal mong mga gamit; hindi pa kasama ang mga papel ng mga estudyante na kailangan mong ingatan sa loob ng limang taon. nagkakaubusan na rin ng envelope at plastic bag sa mga faculty room.

masakit sa katawan ang pagbubuhat.

hindi mo naman pwedeng basta itulak ang mga kahon at kabinet sa ngayo'y magaspang nang sahig ng pasilyo. hindi rin madali ang iwasan ang mga gamit ng mga laboratoryo na nakahilig sa magkabilang pader. hindi naman pwedeng mag-arkila ng mga kargador. kung bakit ba naman kasi mabilisan ang paglipat mula sa luma tungo sa bagong gusali.

masakit tuloy sa loob ang pag-alis.

hindi man lang umabot ng isang dekada ang pagpaparoo't parito ko sa Llamas Science Hall. at di naman pinaabot ng kalahating dekada ang pananatili ko sa faculty room. hinagisan ko ng huling tingin ang walang lamang mga kuwarto at bulwagan.

paalam at maraming salamat.