Lumaktaw sa pangunahing content

tungkol sa anak na di anak, asawang di asawa, at mga manugang

may nanliligaw sa "anak" ko sa org, at marami siyang tanong. marami kasi siyang gustong sabihin pero hindi masabi. isa lang ang sinabi ko sa kanya nung itanong nya kung ano ang gagawin sa ganitong sitwasyon:

"kung ayaw mo, SABIHIN mo. kung gusto mo, IPARAMDAM mo."

yan kasi ang hirap sa pag-ibig. walang step by step procedure (mabuti pa ang magturo ng physics lab), at hindi naman pwedeng i-trial-and-error dahil damdamin ang nakataya. laging case-to-case basis, walang generalization na pwedeng gawin.

isa pang dahilan kung bakit napakaikli ng sagot ko ay ito: ako mismo ay hindi expert pagdating diyan. ayokong magaya siya sa amin ng "nanay" niya.

unti-unti kong namamalayan na nagiging "tatay" na talaga ako sa kanya. gaya ng mga tunay na tatay na nagtatrabaho buong maghapon at pagod pag-uwi, nabawasan, kung hindi man lubusang nawala, ang panahong ginugugol ko kasama ang "anak" ko. buti na lang at meron siyang "asawa", si "manugang" number 1 na nagkukuwento kung paano na ang nagaganap sa buhay niya (in fairness, close ang "magbiyenan"). at inaalagaan naman siya ni "manugang" number 2, na nanliligaw sa kanya.
hahaha.

 sana anak, hindi ka magkaroon ng broken family.

Mga Tatak

Mga etiketa:

Mga Komento

Mag-post ng isang Komento

Mga sikat na post sa blog na ito

tungkol sa paglubog ng araw at sa pagpapahalaga sa iba

Ang bawat paglubog ng araw ay naiiba sa iba pa. Siguro, hindi pa naman nagkakaroon ng dalawang sunset na parehong-pareho. Pero ang bawat paglubog ng araw, makatitiyak tayo, ay ubod ng ganda. Gaya ng isang blangkong telang asul na sinabuyan ng iba’t-ibang mga kombinasyon ng pula, dalandan, at dilaw, ang huling mga bakas ng liwanag ng araw ay isang bagay na pwede nating kamanghaan at pagnilay-nilayan, isang obra na nakapaskil sa isang malawak na gallery ng himpapawid.  Pero ang paglubog ng araw ay laging dumarating. Bawat gabi, hindi ito pumapalya. Nag-iiba-iba ang oras kung kailan ito nangyayari, pero sigurado kang darating at darating ito. Dahil sa pagiging maaasahan ng paglubog ng araw, kung minsan ay hindi na ito masyadong nagiging mahalaga sa atin; hindi na natin napapansin ang dulot nitong ganda.  Gaya rin ng isang masarap na ulam na hindi naman nagbabago ang timpla pero nakakasawa rin kapag palaging inihahain. O ng isang awiting napakaganda sana, pero pinat...
Mag-post ng isang Komento
Ituloy ang pagbabasa »

tungkol sa romantikong pag-ibig

Ang romantikong pag-ibig ang isa sa pinakamahirap unawaing damdamin ng tao.
Mag-post ng isang Komento
Ituloy ang pagbabasa »

tungkol sa tagsibol

Nasa rehiyong tropikal ang Pilipinas; sabihin pa, wala ito ng apat na temperate seasons na nararanasan ng mga rehiyong mas malapit sa mga polo. Nagtataka tuloy ako kung bakit kumpleto ang mga salitang Filipino para sa apat na panahong ito: taglamig, tagsibol, tag-araw, at taglagas. Produkto kaya ito ng maagang interaksiyon natin sa mga Europeo? Marahil; pero ang mas nakapagtataka pa rito, aktuwal na lumikha tayo ng mga katumbas na salita, at hindi na lang humiram mula sa Kastila o Ingles (hindi ba't tunog Pinoy na rin naman ang "primavera" ("spring") at "verano" ("summer"), at madali rin namang hiramin ang "winter" o "fall"?). Para lalo pang ilarawan ang punto: may espisipikong salita tayo para sa apat na ito, pero para sa salitang Ingles na "season" mismo, wala tayong espisipikong salitang maitumbas; ang pinakamalapit nang salin ay ang panglahatang "panahon" na ginagamit din natin para sa maraming ...
Mag-post ng isang Komento
Ituloy ang pagbabasa »